Fabuła przenosi nas w okres trzeciej wyprawy krzyżowej, dowodzonej przez angielskiego króla Ryszarda Lwie Serce. Wydarzenia dzieją się na Ziemi Świętej, między innymi w Jerozolimie. Wcielamy się w postać Altaira – członka tajemniczego klanu zabójców, zupełnie nie przejmującego się problemami natury politycznej i teologicznej oraz nie stającemu po żadnej ze stron konfliktu. Dlatego też w trakcie zabawy przyjmujemy zlecenia zarówno chrześcijan jak i mahometan, którzy za pomocą skrytobójstwa próbują załatwiać swoje interesy.
Sama rozgrywka przypomina serię Hitman w wersji średniowiecznej. Kolejne misje mają ten sam schemat: przyjmujemy zlecenie, nie zwracając na siebie uwagi zbliżamy się do celu, wykonujemy zadanie i oddalamy się z miejsca zbrodni (oczywiście im szybciej, tym lepiej). Brzmi mało skomplikowanie, ale w praktyce prezentuje się znakomicie. Nasz bohater wiele czasu spędza na przemykaniu się z jednego ukrycia do drugiego, wspinaczce, wykonywaniu karkołomnych akrobacji, a także walce. Ciekawie rozwiązano problem sterowania Altairem: niektóre czynności (np. wspinanie, skakanie, wtapianie się w tłum i krycie się w cieniu) wykonujemy używając tylko jednego przycisku. Wystarczy go uaktywnić i nasz bohater sam dba o siebie (np. wdrapuje się na dach budynku, pokonując po drodze kilka przeszkód, albo niepostrzeżenie dołącza do grupy przechodzących mnichów). Z kolei walka wymaga od nas większej zręczności palców: pojedynki są dynamiczne, dysponujemy dość dużą ilością ciosów. Szczególnie godne polecenia są znakomite uniki, które stosujemy wyczekując na dogodny moment do ataku. Bardzo często mamy możliwość wyboru: przejść daną lokację cichaczem lub wyrąbać sobie drogę mieczem. Ten drugi sposób jest bardziej widowiskowy, ale zarazem czasochłonny i niebezpieczny. Wersja reżyserska zawiera kilka nowych rodzajów misji jak eskortowanie informatora, zabijanie łuczników, bieg po dachach na czas oraz niszczenie straganów.
Bardzo ważnym elementem rozgrywki jest umiejętne postępowanie z postaciami bohaterów niezależnych. Zadanie wypełniamy w miastach pełnych ludzi, a to jak ich traktujemy ma niebagatelny wpływ na powodzenie misji. I tak na przykład skacząc z dachu w sam środek tłumu, możemy liczyć na podejrzaną reakcję przechodniów. Część z nich ucieka, inni wskazują nas palcami, co prędzej czy później powoduje zainteresowanie strażników. Przedzierając się przez zatłoczone zaułki możemy powoli się przesuwać, przeciskając między ludźmi lub też przyjąć postawę zabijaki i osiłka, rozpychając się i przewracając stających nam na drodze. Czasami wzbudzimy respekt i ludzie sami schodzą z drogi, ale możemy także narazić się na wrogą reakcję i spowodować atak. A przecież jesteśmy zabójcą i zwracanie na siebie uwagi nie powinno leżeć w naszej naturze.
Postacie:
Altair Ibn la ahad:
Imię
Altaïr, jako syryjski asasyn, posługuje się imieniem w języku arabskim. Współcześnie oznacza ono po prostu ptaka (الطائر al-ṭāʾir). Na arabskojęzycznej Wikipedii artykuł o ptakach zaczyna się właśnie od słowa "altair". Bardzo powszechne, ale nieprawidłowe jest tłumaczenie jego imienia jako "orzeł" (po arabsku النسر al-Nisr). Być może w przeszłości to słowo oznaczało "orła", ponieważ nazwę gwiazdy Altaira również tłumaczono jako "orła". Motyw orła jest w całej serii gier bardzo powszechny, strój Altaïra przypomina ptasie pióra, kaptur ma kształt dzioba; imię Ezio (asasyn renesansu z gry Assassin's Creed II) podobno także wywodzi się od greckiego słowa związanego ze znaczeniem "orzeł".Ogólny zarys
Altaïr jest członkiem zakonu asasynów. W grze zabija dziewięciu ludzi związanych z wojną o Ziemię Świętą. Akcja gry rozgrywa się w 1191 roku, podczas trzeciej wyprawy krzyżowej, w Jerozolimie, Akce i Damaszku, w których to miastach przebywają ofiary Altaïra. Między miastami bohater porusza się konno. Korzysta z kilku rodzajów broni, twarz ukrywa w kapturze, jednak wyróżnia się z tłumu z powodu białego habitu. Jego cień w locie przywodzi na myśl orła, świst powietrza kojarzy się z orlim krzykiem, ponadto krój jego szaty przypomina ptasie pióra. Jest przodkiem Desmonda Milesa – człowieka, który we współczesności za pomocą specjalnej maszyny zwanej Animusem, „odtwarza” jego wspomnienia.Historia
Altaïr jest bardziej spirytystyczny niż religijny; główną tego przyczyną wydają się być jego rodzice: ojciec muzułmanin, matka chrześcijanka. Jego żoną była Maria Thorpe[potrzebne źródło]. Jest niesamowicie zdolnym akrobatą, wieloletni trening umożliwił mu dokonywanie rzeczy nieosiągalnych dla zwykłego człowieka. W miarę postępu w grze zdobywa nowe umiejętności i bronie.W prologu gry dla gracza dostępne są wszystkie umiejętności bohatera, jednakże po nieudanym zamachu na Roberta de Sablé zostaje zdegradowany do najniższej rangi. Wykonując zlecenia w Ziemi Świętej odzyskuje z czasem swoją dawną rangę. Ofiarami Altaïra jest dziewięć wpływowych osób (zarówno krzyżowców, jak i Saracenów), którzy ciemiężą Ziemię Świętą. W miarę postępu w grze Altaïr odkrywa, że wszystkie jego ofiary były templariuszami, zaś sam zakon templariuszy ma co do Ziemi Świętej szersze plany. Dodatkowymi jego zadaniem jest obrona niewinnych mieszkańców miast, które odwiedza, przed strażnikami, wspinanie się na punkty obserwacyjne, aby zlokalizować odpowiednie miejsca w mieście, a także prowadzenie śledztw mających na celu zebranie informacji o przeciwniku do zlikwidowania.
Pod koniec gry dochodzi do walki z armią Ryszarda Lwie Serce i Roberta de Sablé pod Arsuf. Po zabiciu Roberta król pozwala asasynowi odejść bez walki. Altaïr wraca do Masjafu, by zemścić się na mistrzu swojego zakonu, al-Mualimie, za zdradę, o której powiedział mu de Sablé. Al-Mualim terroryzuje miasto i nastawia swoich ludzi przeciwko Altaïrowi, udaje mu się jednak pokonać swojego mistrza.
Ekwipunek
Podstawową bronią Altaïra jest ukryte na przedramieniu ostrze, które wysuwa się w miejscu obciętego do połowy serdecznego palca. To z jego pomocą asasyni w czasach Altaïra dokonywali zabójstw swoich celów. Jednak to nie jedyna broń dostępna w grze. Oprócz niej do dyspozycji gracza oddano długi i krótki miecz, noże do rzucania oraz pięści. Te ostatnie, ze względu na to, że są mało skuteczne w walce z uzbrojonym przeciwnikiem, wykorzystuje się głównie do wymuszania zeznań od śledzonych i pobitych osób. W pierwotnych zamierzeniach, co widać w zwiastunie, w grze miała być dostępna kusza, jednak została ona później zamieniona na wspomniane noże do rzucania.Przed każdą misją kierownik biura daje Altaïrowi orle pióro, które ma umoczyć we krwi swojej ofiary i dostarczyć z powrotem.
Znacząco zmieniona zbroja, strój, ostrze i miecz Altaïra pojawiają się również w Assassin's Creed II jako nagroda za odnalezienie sześciu pieczęci ukrytych w grobowcach pradawnych asasynów. W odróżnieniu od innych zbroi, nie trzeba jej naprawiać.
Al mualim
Podczas Trzeciej Krucjaty, Al Mualim stał Mentor w 1163 i prowadził Bractwo Asasynów na Bliskim Wschodzie od Masyaf, Syria. Chociaż walka między krzyżowcami i Saracenów zasiał przemocy na Wschodzie, Al Mualim głosił, że pokój musi być uprawiana w jak również w głębszych istot spoza świata. Był przekonany, że niektóre osoby były nieodwracalnie uszkodzony, grozili spokój i zasłużył na śmierć. Wierny swoim Assassins nauki były zatem oba środki zniszczenia pokojowego [2] . Al Mualim załadować je wyeliminować wszystkich, którzy okazały się zbyt zła, by zasłużyć na żywo [3] .
Ale publiczne nauki Al Mualim wykorzystywane do ukrywania jego wierność templariuszy , który chciał wykorzystać Fragmenty Edenu do wykonania nakazu. Gdy wielki mistrz zakonu templariuszy, Robert de Sable , odkrył Jabłko Edenu, Świątyni Salomona w 1191, Al Mualim następnie wysłał swojego najlepszego ucznia, Altaïr Ibn-La'Ahad , ukraść jego skarb. Ale misja nie spowoduje awarii. Altaïr odmówił zastosowania Creed z asasynów i spowodował nie chcąc Masjafu siedzenia przez Roberta de Sable. Firma Apple wciąż odzyskać Malik Al-Sayf , jeden z kolegów z Altaira. Al Mualim Altaïr nagrodzone i zdegradowany do rangi nowicjusza. To uświadomiło mu, że jedynym sposobem, aby odkupić swoje honoru było wyeliminowanie dziewięciu cele popełnili najgorsze zbrodnie w okresie wypraw krzyżowych. Szef Altaïr Assassin przekonany, że przyniósł pokój na Wschodzie, to on w końcu znaleźć wewnętrzny spokój.
Altair w końcu odkrył, że jego celem były wpływowe templariusze zjednoczona podbić region. Wierzył w swoją misję, aż dowiaduje się jego ostatni cel, Robert de Sable, Al Mualim spiskował z templariuszy i użył go, aby wyeliminować wszystkich tych, prawdopodobnie pożądaj jabłko z Eden. Altair wrócił do Masyaf skonfrontować swojego mistrza, ale Al Mualim używał ludzi, Apple przedstawia jego woli. Nie przeszkodziło to zabijanie Altaïr i jego następca jako szef Bractwa Asasynów [1] .
Po pokonaniu go, Altair odzyskać Jabłko i spalił Al Mualim ciała
Robert De Sable:
Sąd króla Anglii
Spędził dziewiętnaście lat na Trybunału Henryka II i Ryszarda Lwie Serce , gdzie zaprzyjaźnił się z Richardem. Knight, przyciąga bitwy, jak udał się do walki w Hiszpanii, Portugalii i na Sycylii .Crusade
Alphonse Victor Angot opowiada, jak 06 czerwca 1189, kiedy Robert miał wyjechać do krucjaty, opat Evron , Geoffrey, przyszedł i zapytał go uznanie dwóch funduszy emerytalnych i pełnomocnika w Ziemia Cadoin . Został przyjęty przez jego syna, Robert jest uniemożliwione siebie z powodu przygotowań do podróży. Ale on wziął w lochu i pokazał mu, gdzie ziemia opłaty pobierana, a wreszcie na kolana i bez zgody rosnąć, służył mu gościnność wina. Miał pewność religijnego braterstwa w obecności Emma, jego matka, i Geoffrey, jego syna, modlił się, aby nigdy nie przegapić swoje obowiązki do mnichów. Potem w lewo.Richard Coeur de Lion mianował go, z Gerardem, arcybiskup Auch , Bernard, biskup Bayonne , Richard Chamvil , Guillaume d'Oleron , członek zarządu do rządowej floty angielski , Norman , bretoński i d ' Aquitaine i sprawowanie wymiaru sprawiedliwości. Pan de Sable był szczególnie odpowiedzialny za flotę. Był obecny podczas podróży do konstytucji posagu i małżeństwa Królowej Anglii Berengarię Nawarry ze swoim przyjacielem Richardem na wyspie Cypr .
Zakon Świątyni
Przybył w Cyprze , został przyjęty do Zakonu Świątyni lub nie później założył pierwszą solidne podstawy templariuszy na Wschodzie poprzez zakup wyspy do swego przyjaciela króla Ryszarda za jedyne 25000 znaków srebra . Kilka miesięcy później, zmarł Mistrza Zakonu Gerarda Ridefort , ale stacja główna pozostaje nieobsadzone od kilku miesięcy, ciesząc Templariuszy zreformowania niektórych aspektów rządów, zwłaszcza w odniesieniu do skargi o stwierdzenie dyscyplinarną jego obowiązki najwyższy przywódca Zakonu. Jest zatem prawdopodobne, że w październiku 1191 Robert de Sable - nowy człowiek - który był znany ze swoich różnych exploitów w Hiszpanii, Sycylii i Portugalii przeciwko królowi Maroka został wybrany Mistrz Zakonu Świątyni kilka miesięcy po jego przyjęciu w czerwcu 1189 .Przyjaciel suwerennej 's Anglii , Ryszarda Lwie Serce , brał udział w zdobyciu St Jean d'Acre na 13 lipca 1191 , podbój wybrzeży palestyńskich i wreszcie bitwa pod Arsuf gdzie Saladyn poniósł ciężką klęskę . Robert de Sable jest wszystkim zwalczanie Saladyna i zmarł w październiku 1193 , kiedy podpisano rozejm trzy lata między Richardem i sułtana Egiptu , który pozwala na wejście pielgrzymów do Jerozolimy .
Templar wysłany do Ziemi Świętej cierń z korony cierniowej , ten zabytek jest nadal czczony dziś Poniedziałek Wielkanocny w opactwie Solesmes . Nagrobek nadana Robert de Sable jest widoczny w kościele opactwa opactwa Solesmes pobliżu miasta Sable-sur-Sarthe w południowej części Sarthe .
Fundacje
Kiedy zdecydował się jego przyjaciel króla Ryszarda III krucjata , to dprépara przez pobożnych fundacji. To z Abbaye-aux-Perray Nonnains do Ecouflant pod tytułem Matki Bożej benedyktynów , błędnie datowany na rok 1120 , jest to z pewnością rok 1189 , według tytułów Lord Briollay , że jest założycielem, a wszystkie okoliczności tekstu. Założyciel i szef przydziela ziemię i przywileje w parafiach Ecouflant z Briollay i Saint-SILVAIN . Drugim fundamentem, Bois-Renou, znany później Abbey Perray-Neuf , był także w 1189 przez Roberta IV, w obecności matki i jego żony, z pomocą trzeciego Brion kamienia . Zostaną omówione ponownie, gdy Guillaume des Roches i Marguerite de Sablé , jego żona, przekaże Précigné .Rodzina
Robert IV był synem Roberta III Sablé i Emma lub Hersende.W 1174 , Robert de Sable IV Clemence de Mayenne ożenił, córkę Geoffrey II Mayenne , urodził się w 1145 . Juhel II Mayenne , jego brat dał mu panowanie dot 's Angon w Cotentin , w pobliżu Coutances . Wydaje się, kilka razy w ewidencji męża, lecz nie jest znany później niż 1189 . Nie wydaje się, obok jego macocha Emma lub Hersende w swojej ostatniej karty, gdy udał się do krucjaty w 1190 . To na pewno był wdowcem, kiedy wstąpił do Zakonu Świątyni .
Robert miał to małżeństwo:
- Geoffrey mówi Geoffroy Cornille , nazwa panowania Andegawenów w La Boissiere-Saint-Florent , w tym Robert burgundzkich dał domeny Ronceray i Geoffrey, nazwisko, przypisane do tej części, która pozostała do opactwo Perray-Neuf w 1190 . Zrobił wpłaty do opactwa Perray w Ecouflant , w sierpniu 1200 ;
- Marguerite, zwany Marguerite de Sable , (1175-1238), żona Guillaume des Roches ;
- . Philippe, żona Geoffrey Hammer "Sir Robert Sablueuil miał dwie córki, czytamy w ankiecie przez XIV wieku wykorzystanie hrabstw Anjou, Touraine i Maine, który Sir William des Roches ot ainznée, i że powiedział William ot wszystkie Baronie należące William audytu i wszystkie inne Lordships li ensement remestrent zamykany wyemitowanych i trzymać Baronie i expleiter z powodu ainznesse bez Sir Jeuffroi Marciau że ot inne Kobieta zrobić słówka EUST dodawania tenist LX liwr że li li diz Robert dał w małżeństwie. " Pomimo ostatniego zdania, które sugerują, że Filip był żonaty za życia ojca, które naprawić małżeństwo Małgorzaty, jego siostry, w poprzedniej epoce, Angot opat mówi, że to nic takiego.
- William Hammer, Lord Arvert Knight, zmarła przed 07 czerwca 1225 ;
- Fulko z Mastas, co z kolei potwierdza swoje datki;
- Robert de Sable, Lord Mastas i Mornac w Saintonge , w koronie w rombowy zespole, który jest Mastas, a na rewersie contrescel z orłem a słowem kruche Secretum podświetlone. Ten ostatni był ojcem Fulko z Mastas co było 200 funtów w 1252 dla okupu ojca i był hołdem dla Henryka III , króla Anglii, do ziemi wyspie Oleron przypisanego do jego brata Geoffrey .
Potomstwo
Robert de Sable opuścił wiersz, rodzaj debaty o miłości, o której istnieją dwie wersje . Dwa wersety są cytowane (patrz 3883-3898) przez Jeana Renart w Le Roman de la Rose , książki z początku XIII wieku , ale został powołany przez mojego pana Renaut Sablœil (ok. 3879).Kultura popularna
- W słynnej gry wideo Assassin Creed , Robert de Sable jest jednym z głównych antagonistów.
| Poprzednik | Robert IV de Sable | Obserwowani przez | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Gerard de Ridefort |
| Gilbert Hérail | |||
| Robert III Sablé |
| Guillaume des Roches |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz